Maandag ben ik begonnen bij het weeshuis voor straatkinderen. Mijn eerste indruk was gelijk goed. Er werken ongeveer 6 mensen en daarbij 3 andere vrijwilligers, Sabrina (duits meisje dat ik al ken) werkt daar als vrijwilliger en twee zweedse meisjes. De twee zweedse meisjes wonen bij het weeshuis. Mijn werkdagen zijn maandag t/m vrijdag van ongeveer 09.00 tot 15.00.

De eerste dag heb ik vooral meegekeken wat er allemaal gedaan werd en wat zoal de dagindeling is. In de ochtend krijgen de kinderen les.
De kinderen zijn in 2 klassen verdeeld. Een klas met de jongste kinderen van ongeveer 2 t/m 4 of 5 jaar en een klas met de wat oudere kinderen van ongeveer 4 t/m 8 jaar. Rond half 11 is het thee-tijd en mogen de kinderen eerst even buiten spelen en daarna krijgen ze thee (afrikaanse thee is gekookte melk en daar wordt een theezakje in gedaan, is erg lekker). Na de thee gaan de kindjes weer terug naar de klas en krijgen ze les tot ongeveer 12.00/12.30. Rond een uurtje 1 is meestal de lunch voor alle kinderen. Daarna gaan ze nog buiten spelen en meestal rond 14.30/15.00 vertrekken Sabrina en ik.

De 2e dag heb ik geholpen met huiswerk nakijken van de kinderen en veel buiten gespeeld.
De kindjes zijn erg lief en vragen veel aandacht van je, dus rond 14.30/15.00 ben je elke dag ook wel moe.
Donderdag zijn we in de stad van Nakuru gebleven en zijn we met de twee zweedse meisjes en 2 social workers "'the streets" op gegaan. We zijn naar een plek gelopen in de stad waar straatkinderen leven. Het was maar een uurtje dat we er waren maar het was heel intensief en moeilijk om te zien hoe deze kinderen en moeders leven. Ze hadden allemaal drugs en zaten er zo laveloos bij. Er was één vrouw bij met haar kindje (kindje was ongeveer 1,5 jaar oud) en nam de hele tijd drugs en je zag dat ze steeds meer van de wereld raakte. Op een gegeven moment kwam haar kindje naar haar toe en toen mijn grootste schrik gaf ze haar kindje van 1,5 jaar drugs. Ik kon wel huilen toen ik dat zag.

De social workers van het weeshuis proberen kinderen van de straat te krijgen en voor te zorgen dat zij les kunnen krijgen bij het weeshuis en later (als ze uniforms hebben) naar de hogere school kunnen gaan. De kinderen moeten hier uniforms hebben anders kunnen ze niet naar school.

Ik moet wel erg wennen aan de cultuur. Het gaat hier allemaal op z'n dooie gemakkie en gebeurt het vandaag niet, oh dan komt het morgen wel. Maar begin er al aardig aan te wennen. Optijd ergens aanwezig zijn, dat kennen ze hier niet haha.

Maandag is mijn huisgenootje gearriveerd (Amy uit Canada). Een super toffe meid en kan met haar lachen en gezellig om een huisgenootje te hebben.

Dinsdag zijn we uiteten geweest voor een meisje dat zondag vertrekt naar huis. Het was een gezellige avond en heerlijk pizza gegeten. Als je hier s'avonds naar huis wil gaan, ga je met een tuktuk (het is een klein autootje waar hooguit 3 personen in passen met allemaal flappen aan de zijkant en je niks kunt zien). Dus Amy en ik gingen naar het uitetentje naar huis met een tuktuk en zeiden tegen de chauffeur, we moeten naar Heyrixx HIll. De chauffeur ja ik weet waar Heyrixx Hill is. We zaten al een aardig tijdje in de tuktuk en dachten allebei, o gosh volgensmij klopt hier iets niet. Maarja, het was donker en we zagen geen ene donder. Wij vroegen de chauffeur te stoppen, om te keren en met een flap aan de zijkant open te houden (zodat we konden zien waar we reden). Dat was goed en hij reed terug, en ja hoor..... hij was veel te ver gereden. Maaaaar uiteindelijk zijn we voor de deur afgezet en konden we gerust naar bed. En weer eer ervaring rijker!

Woensdagmiddag hadden we een social (georganiseerd door Projects abroad) en het was een les ZUMBA! Dus woensdagmiddag zijn we naar Zumba les gegaan met ongeveer 15 a 20 andere vrijwilligers. Het was SUPER warm en intensief maar onwijs leuk!!

Waar ik me elke dag ook weer over verbaas is dat mensen hier gewoon winterjassen of mutsen dragen terwijl ik kapot ga van de hitte. Het is hier elke dag ongeveer 26 graden (schat ik). Het voelt als 30 graden maar heb hier nergens iets kunnen vinden waarop je kunt zien hoe warm het is. Maar de mensen vertellen je hier dat het voor hun als herfst/winter voelt.

Vrijdagavond zijn we voor het eerst een avondje uit geweest met de andere vrijwilligers en
gisteren ben ik met Amy naar de stad en markt geweest en leuke dingen gekocht!

Vandaag een lazy sunday. Het is hier prachtig weer dus liggen heerlijk in de zon te bakken!

Tot blogs!
Liefs mij -x-